Ademhalingstherapie of respiratoire kinesitherapie heeft als doel de luchtwegen slijm-vrij te maken (zoals bij acute of chronische luchtweginfecties) maar ook een normaal ademhalingspatroon na te streven (denk maar aan hyperventilatie). 

Meest voorkomend zijn de (recidiverende) luchtweginfecties vnl. tijdens de eerste levensjaren waarbij we door het aanleren van neusspoelen en geassisteerde autogene drainage technieken toe te passen de luchtwegen gaan vrijmaken. De frequentie van de therapie is afhankelijk van hoe acuut het probleem is. Hierbij wordt soms ook gekeken naar correcte inname van medicatie zoals puffers en aërosol. En af en toe worden ook extra hulpmiddelen bij de therapie betrokken zoals een PEP-masker om de therapie mee te helpen bevorderen. Bij oudere kinderen worden ook actieve autogene drainage technieken toegepast en wordt ook het correct hoesten en/of huffen aangeleerd.

Bij kinderen met andere ademhalingsproblemen zoals hyperventilatie gaan we gaan kijken waar het probleem zich bevindt in de ademhaling al dan niet in een specifieke situatie (bijvoorbeeld bij sport). Aan de hand van ademhalingsoefeningen en technieken (zoals het aanleren van buikademhaling) proberen we een correct ademhalingspatroon aan te leren.

‍

Voorbeelden voor aandoeningen: tracheomalacie, atelectase, bronchiëctasiën.

‍

‍